جاده هراز گشت و گذاری از تهران تا مازندران
هراز، یکی از اصلی‌ترین راه‌هایی است که مردم تهران برای سفر به شهرهای شمالی انتخاب می‌کنند؛ جاده‌ای سبز و زیبا و پر از دیدنیهای متنوع و روستاهای شگفت‌انگیز.
جاده هراز که بعد از چالوس مشهورترین جاده شمالی است، از مناطق مهمی مثل جاجرود، رودهن، آبعلی، امامزاده هاشم (ع)، پلور، گزنک و آمل گذر می‌کند و روستاها، آبشارها، تالاب‌ها، جنگل‌ها، آبگرم‌ها، زیارتگاه‌ها و مناطق دیدنی بسیاری را پیش چشم مسافران می‌گذارد. خود جاده هراز هم دیدنی کم ندارد و مناطق زیبای اطراف آن، سفر دلچسبی برایتان به همراه خواهد آورد. پس می‌توانید روزهای خوش آب و هوای بهاری را برای راهی شدن از جاده هراز انتخاب کنید تا تک به تک دیدنیهای مهم سر راه‌تان را از نظر بگذرانید. یادتان باشد این جاده در روزهای تعطیل به خصوص نوروز بسیار پرتردد است و باید قبل از حرکت از وضعیت ترافیک جاده مطلع باشید تا ساعت‌ها در مسیر گیر نیفتید.
جاده هراز بعد از چالوس نزدیک‌ترین راه تا حاشیه شمالی البرز است، با ۲۰۰ کیلومتر از شرق تهران شروع می‌شود و بعد از عبور از شهرهای رودهن، امامزاده هاشم (ع)، گزنک و آمل به محمودآباد می‌رسد. پیچ‌های این جاده از چالوس کمتر است، اما خطر ریزش کوه در این جاده زیاد است؛ که به خاطر پوشش کم گیاهی در بعضی از قسمت‌هایش است. این جاده ۱۴ تونل دارد و در مقایسه با جاده چالوس به شهرهای شرقی حاشیه دریا نزدیک‌تر است.
ساحل‌گردی در خزر
برای آبتنی می‌توانید به ساحل‌های معروف مازندران در جاده هراز بروید.
ساحل محمودآباد و نور: می‌توانید برای استفاده از دریا راهی ساحل شهرهای محمودآباد یا نور شوید. پلاژهای شهرداری در خیابان معلم، هتل نارنجستان در شهرک دلکده در کیلومتر ۵ محمودآباد به نور، شهرک فردوس بعد از رویان در نور؛ آکام شهر، آرام شهر و شهرداری در ساحل ایزدشهر، وزرا محله، سرخرود، چاکسر، شهر قصه و پشت سیاه در خیابان معلم در محمودآباد بسیار شناخته شده هستند.
ساحل بابلسر: از جاده هراز به سمت شرق هم می‌توانید بروید. بابلسر و مناطق اطرافش هم ساحل‌های معروفی دارند. مجتمع میرود در جاده میرود، پلاژهای شهرک صنعتی، فدک و کوثر در جاده نیروی هوایی به میرود، پارکینگ‌های ده گانه بابلسر در بلوار ساحلی، دریاکنار در خیابان هفدهم دریاکنار و شهرک خزرشهر در سی‌سایت از معروف‌ترین ساحل‌های این شهرستان هستند. اما خاطرتان باشد، در بابلسر حتما به اسکله ساحلی سری بزنید. جلوی این اسکله تکه سنگهای بزرگی به عنوان موج‌شکن قرار گرفته که برخورد موج‌های دریا با آن‌ها منظره زیبایی را ایجاد می‌کند.
دیدنیهای طبیعی بین راه در جاده هراز
دریاچه‌های تار و هویر: یکی از نخستین دیدنیهای جاده هراز از سمت تهران، دریاچه‌های «هویر» و «تار» هستند. دریاچه تار در پرآب‌ترین فصل، حدود یک هزار و ۲۰۰ در ۴۰۰ متر و هویر حدود ۹۰۰ متر درازا و ۱۵۰ متر پهنا دارد. بزرگی و پرآبی دریاچهها باعث شده تا در فصول مختلف سال مردم برای تفریحاتی مثل قایق‌سواری، ماهیگیری و شنا به اینجا سفر کنند. البته برای شنا باید مراقب باشید و برای ماهیگیری هم باید مجوز بگیرید. برای رسیدن به دریاچهها باید بعد از آبعلی، جاده سمت راست‌تان را انتخاب کنید که به سمت دماوند میرود. در شهر دماوند هم از بلوار شهرداری وارد خیابان روح‌افزا و سپس خیابان نیل شوید و از طریق تابلوهای راهنما به مسیر دریاچه برسید. جاده خاکی دریاچهها ۱۵ کیلومتر طول دارد و سواری‌ها هم قادر به پیمایش آن هستند.
منطقه گل زرد در حاشیه جاده هراز، منطقه‌ای زیبا به نام گل زرد وجود دارد که به دلیل وجود فرشی از گل‌های زرد و سفید بهاری، به این نام مشهور شده است. البته این منطقه معمولا از اردیبهشت ماه پر از گل‌های زرد زیبایش می‌شود. غار معروف گل زرد هم دیدنی و شگفت‌انگیز است؛ حدود سه ساعت پیاده‌روی داخل این غار دارید، البته نباید بدون تجهیزات و کسی که با غار آشنایی داشته باشد، داخل آن شوید. دشت گل زرد در منطقه پلور و شمال روستای منظریه قرار دارد. ۶۵ کیلومتر بعد از تهران در سمت چپ جاده، نرسیده به پلور وارد جاده خاکی تقریبا ۴ کیلومتری منتهی به منطقه گل زرد شوید. برای اقامت در این منطقه چادر تنها گزینه شما است.
روستای نوا ییلاقی و مرتفع دو هزار و ۴۰۰ متری به خاطر داشتن چشمههای فراوان و پرآب به «چهارصد چشمه» هم معروف است. دیدن ساختمان‌‌های قدیمی روستا و ایوان‌ها و پنجره‌های زیبایشان که هنوز بعضی‌هایشان پابرجا هستند هم خالی از لطف نیست. قله چهار هزار متری «پاشوره» هم از دیدنیهای جنوب روستا است که احتمالا اسمش به خاطر نوع سنگهای خاص آن است که به سنگ پا معروف هستند. حالا که تا اینجا آمده‌اید، آبشار «نوا» را هم از دست ندهید؛ آبشاری که در بیشتر مواقع سال یخ زده و به صورت قندیل‌های بزرگ روی هم قرار گرفته است. در جاده هراز بعد از رودهن و امامزاده هاشم به «آب اسک» می‌رسید. اگر راه را ادامه دهید بعد از آب اسک تابلوی «رینه» را در سمت چپ می‌بینید. ۲۰۰ متر بعد از این خروجی وارد جاده فرعی سمت راست شوید. بعد از حدود ۱۰ کیلومتر به روستا خواهید رسید. برای اقامت، هم می‌توانید چادر بزنید و هم اتاق از اهالی کرایه کنید.
دشت لار از معروف‌ترین و البته زیباترین جاذبه‌های جاده هراز است. دشت ۲۰ هزار هکتاری زیبایی با چشم اندازی از قله دماوند. بخشی از منطقه لار حفاظت شده است و تنها با مجوز سازمان محیط زیست و تقریبا از اواسط خرداد ماه ورود به آن آزاد می‌شود. سد لار که یکی از بزرگ‌ترین سدهای خاکی تامین‌کننده آب آشامیدنی تهران و حوالی آن است در دشت لار قرار گرفته است. برای رسیدن به دشت باید به روستای پلور برسید. در آنجا تابلویی شما را به سمت تاسیسات سد لار در سمت چپ جاده هدایت می‌کند. در خاطرتان بماند که این دشت اوایل خرداد با پوششی از گل‌های سرخ شقایق پر می‌شود.
آبشار شاهاندشت و قلعه بهمن، آبشار شاهاندشت حدود ۵۰ متر ارتفاع دارد و دیدن آن از نزدکی هوش از سرتان می‌برد. آبشار در روستای شاهاندشت مازندران و در ۶۵ کیلومتری آمل و ۹۵ کیلومتری تهران قرار دارد. از داخل روستای شاهاندشت تا آبشار حدود نیم ساعت پیاده‌روی دارید که همراه با مناظر بکر تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است. به جز آبشار تماشای طبیعت روستا و خانههای روستایی و سنتی هم خالی از لطف نیست. بازدید از قلعه بهمن را هم که در بالاترین نقطه روستا و در همسایگی آن قرار دارد، از دست ندهید. از همان کنار آبشار می‌توانید به قلعه برسید. برای رسیدن به آبشار باید حدود ۱۵ کیلومتر بعد از پلور و برای رسیدن به گزنک باز هم حدود پنج کیلومتر برانید تا به پل وانا در سمت راست جاده برسید. روی پل بروید و بلافاصله از اولین خروجی به راست بپیچید و با کمک تابلوهای راهنما به شاهاندشت برسید.
روستای فیلبند: این روستای زیبا و سرسبز که به دلیل مرتفع بودن به بام شرقی مازندران معروف است، در منطقه «بندپی غربی» در استان مازندران و در دل کوه‌‌های البرز مرکزی قرار گرفته است. روستای دو هزار و ۳۰۰ متری فیلبند، بیشتر سال پوشیده از برف است و در بقیه مواقع هم ابری و بارانی است. چشم‌انداز البرز مرکزی، خانههای روستایی، چراگاه‌ها و مناظر جنگل‌‌های هیرکانی و چشمههای آب معدنی از دیدنیهای منطقه هستند. چون روستا در نزدیکی جاده هراز است و جاده آسفالته دارد، به راحتی می‌توانید به آن برسید. وقتی وارد جاده هراز شدید باید آبعلی و گزنک را رد کنید و حدود ۵۰ کیلومتر بعد از آن و ۲۵ کیلومتر مانده به آمل به یک خروجی فرعی آسفالته برسید به نام سنگ چال. وقتی وارد این جاده شدید& بعد از حدود ۲۶ کیلومتر به روستای فیلبند می‌رسید. برای اقامت، هم می‌توانید چادر بزنید و هم در خانههای اجاره‌ای روستاییان بمانید.
جنگل الیمستان: جنگل گردی از مفرح‌ترین قسمت‌‌های گردشگری محسوب می‌شود. مخصوصا اگر جنگل الیمستان باشد که تنوع پوشش گیاهی و مناظر آن مثال‌زدنی است. در حقیقت جنگل و روستای الیمستان یکی هستند و خانههای روستایی بین درختان آن، جا خوش کرده‌اند. جنگل پر از درختان و گونه‌‌های گیاهی و جانورانی مثل گراز، خرس، پلنگ و گربه وحشی است، وقتی به قله برسید می‌توانید کل جنگل و مراتع و دورنمای قله دماوند را هم تماشا کنید. اگر به منطقه آشنا نیستید، بهتر است یا با تور سفر کنید یا از راهنماهای محلی کمک بگیرید تا مسیر جنگل‌گردی را گم نکنید. برای رسیدن به جنگل باید به ۳۵ کیلومتری آمل برسید. اینجا به جاده امامزاده حسن لحاش (ع)، در سمت راست جاده هراز می‌رسید. از این جاده تا جنگل حدود ۱۲ کیلومتر جاده پرپیچ و خمی در پیش دارید.
آبتنی در آبگرم
آبگرم لاریجان: یکی از آبگرم‌‌های معروف جاده هراز، آبگرم لاریجان است. آبگرمی‌که گفته می‌شود آب آهن‌دارش برای تسکین دردهای تنفسی، مفصلی و گوارشی مفید است. فقط حواس‌تان باشد که آب این آبگرم بسیار گرم است و حدود ۶۵ درجه دما دارد. در جاده هراز، بعد از پلور، در محلی به نام پل مون در سمت چپ جاده وارد فرعی شوید. کمی که در این جاده برانید، به یک دو راهی می‌رسید که دست چپ به رینه و دست راست به آبگرم میرود.
آبگرم لاویج: آبگرم لاویج هم از آبگرم‌‌های معروف این جاده است، البته در آن سوی جاده و نزدیک ساحل خزر. گفته می‌شود آب گوگرددار این آبگرم برای تسکین مشکلات پوستی و مفصلی مفید است. لاویج از دهستان‌‌های چمستان نور در استان مازندران است و در ۱۸ کیلومتری جنوب چمستان قرار گرفته است. برای رسیدن باید در میدان هفده شهریور آمل به جاده چمستان وارد شوید و بعد از عبور از شهر چمستان، از جاده فرعی آسفالته جنوب و بعد از عبور از پارک کشپل به لاویج برسید. این آبگرم امکانات کافی مثل دوش، استخر، وان و جکوزی برای مسافران دارد و برای اقامت می‌توانید از مسافرخانه‌ها و سوییت‌های اطراف آبگرم استفاده کنید یا از اهالی، خانه اجاره کن
